طرح 4 سوال در واکنش به سند الزامات تدوین برنامه چهارم شهرداری تهران - وبلاگ دانلود شریف

به گزارش وبلاگ دانلود شریف، تهران (پانا) - عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران در واکنش به سند الزامات تدوین برنامه چهارم شهرداری تهران سوالاتی را بیان کرد.

عضو شورای شهر تهران در جریان آنالیز طرح سند الزامات تدوین برنامه چهارم شهرداری تهران (1404-1401) گفت: جلسه قبلی در خصوص یک فوریت این طرح بحث شد و نکاتی بیان کردم اما جوابی دریافت نکردم، به فوریت رأی داده شد و حالا در حال وارد شدن به محتوا هستیم. درباره آسیب شناسی برنامه توسعه ملی و مدیریت شهری در کشور، وزارت کشور احساس نموده عدم ناسازگاری زمانی است و اینکه برنامه به وسیله مدیریت شهری یک دوره تهیه می گردد و نصف نیمه به مدیریت و دوره بعدی تحویل داده می گردد، عامل عدم موفقیت اجرای برنامه است. بنده عرض کردم این موضوع می تواند بین پنج تا 10درصد در عدم توفیق برنامه تاثیرگذار باشد و دلایل دیگری دارد که در آن جلسه به بخشی از آنها اشاره کردم؛ مثل تداخل و ارتباط معنای ساختاری و کارکردی که برنامه با بودجه سالیانه باید داشته باشد که معمولا ندارد.

وی با بیان اینکه پنج ماه از اجرای بودجه سال 1401 می گذرد و یک سال به خاتمه برنامه پنج ساله مانده است، ادامه داد: اجرای بودجه سال جاری ما با برنامه پنج ساله مان خیلی تداخل ساختاری معنایی و کارکردی دارد و این یکی از دلایل عدم توفیق برنامه است و بعلاوه نسبت ساختار نیروی انسانی شهرداری تهران، امکانات و اختیارات با چالش های شهر تهران و اختیارات شهرداری تهران است. پیشنهادم این بود که یک برنامه جامع تهیه نکنیم مثل برنامه پنج ساله دوم شهرداری تهران که واقعا یک برنامه جامع بود و 169 ماده داشت، همه چیز را پیش بینی نموده بود و از منظره آغاز نموده بود و تا جزئی ترین مسائل شهر تهران.

امانی با بیان اینکه درباره طرحی که تهیه شده چند سوال دارم، گفت:اول؛ فلسفه این طرح چیست و برای چه این طرح را تهیه کردند؟ از نظر من این طرح یک راهنمای عمل برای شهرداری است و قرار است جهتی را به شهرداری معرفی کند که شهرداری بر اساس آن جهت برنامه اش را تهیه کند؛ یعنی به شهرداری بگوید در برنامه چهار ساله شهر یا شهرداری را از این نقطه به آن نقطه برساند؛ مثلا برای رفتن به کرج می توان پنج راه پیشنهاد داد و از هر کدام بروند به جهت می رسند ولی اگر از این جهتها نروند به کرج نمی رسند و ممکن است به جنوب یا شرق تهران بروند. داریم به شهرداری می گوییم که اگر قرار است به هدف شهرداری در خاتمه برنامه چهار ساله برسد جهتی که ما می گوییم انتخاب کند و این جهت باید چنین ویژگی هایی داشته باشد که سریع ترین، کم هزینه ترین و ایمن ترین جهت باشد و ترافیک کمتری داشته باشد. در طرحی که تهیه می کنیم می گوییم شهرداری می تواند جهتهای دیگری برای رسیدن به نقطه خاتمه برنامه چهار ساله انتخاب کند اما ما به او پیشنهاد می دهیم از این جهت حرکت کند. یعنی به شهرداری می گوییم برنامه اول، دوم و سوم را آسیب شناسی کردیم و کم هزینه ترین و پرفایده ترین جهتی که بر اساس تجارب آن سه برنامه به جمع بندی رسیدیم به شهرداری پیشنهاد می2کنیم و باید بر این اساس برنامه را تهیه کند.

دوم؛ آیا متنی که در این طرح پیشنهاد شده راهنمای خوبی برای حرکت شهرداری در این جهت است و آیا او را به این هدف می رساند؟ قضاوتم این است که این جهت و طرح راهنمای خوبی نیست چون هر پنج جهت را پیشنهاد می نماید و می گوید شهرداری می تواند از همه این جهتها به هدفش برسد. از برنامه پنج ساله اول، دوم و سوم نقاطی را انتخاب کردیم و آنها را به اهداف و راهبردهای برنامه چهارم توسعه شهر تهران تبدیل کردیم. این جهت شهرداری را به نقطه ای که ما و خودش می خواهیم برساند، نمی رساند.

سوم؛ آیا محتوای این متن با محتوای برنامه های گذشته از اول تا سوم شهرداری یکی است؟ من می گویم نه یکی هست و نه یکی نیست و از همه این سه برنامه یک سری اهداف و اولویت ها برداشته شده و در متن قرار گرفته است. نمی خواهم بگویم این اشکال برنامه است و می گویم مثل این است که بگوییم شهرداری می تواند از هر پنج جهت حرکت کند. 15، 20 سال از برنامه پنج ساله اول، دوم و پنج سال از برنامه سوم می گذرد و همچنان داریم شهرداری را به برنامه اول، دوم و سوم ارجاع می دهیم و به همین علت است که می گوییم این جهت شهرداری را به هدفش نمی رساند. البته تفاوت هست ولی تفاوتش خیلی کم است.

چهارم؛ آیا این متن عملیاتی و قابل زمینی شدن هست یا نه؟ به نظر من قابل عملیاتی و زمینی شدن نیست و طرحی که تهیه شده شبیه برنامه دوم توسعه است؛ یعنی باز هم شهرداری را به سمت یک برنامه جامع راهنمایی می نمایند و در این متن 19 راهبرد به شهرداری تهران پیشنهاد کردند که در برنامه دوم توسعه هم حتی 19 راهبرد نیست و نمی تواند همه مسائل تهران را حل نماید چون نه برنامه دوم و نه برنامه سوم نتوانست همه مسائل تهران را حل نماید. پیشنهاد می کنم که به شهرداری بگوییم یک برآورد از منابع و عایدیهای خودش در سه سال آینده تهیه کند و هزینه هایش را هم با فرض اینکه هر سال چه اندازه ضریب تورم داریم پیش بینی کند و به شورا بگوید برای سه سال آینده فلان مبلغ منابع و فلان اندازه عایدی دارد و شورا منابع را از هزینه ها کم کند و برای سه سال آینده یک جدول اولویت برای هر حوزه به شهرداری می دهد و بر این اساس برنامه چهار ساله اش را بیاورد که قابل پیاده شدن و اجرا شدن باشد.

وی گفت: این طرحی که تهیه شده کار بسیار خوبی برای تهیه یک برنامه جامع دیگر است. اگر مشکل تهران با تهیه برنامه جامع حل می شد برترین برنامه جامع ما برنامه پنج ساله دوم بود و برنامه پنج ساله سوم اصلا برنامه نبود و 95 ماده و کلمه بود و به همین علت به چنین سرنوشتی دچار شد و دوباره داریم همین کار را می کنیم. اگر قرار است همین کار را بکنیم حتما موافقم و رأی می دهم؛ اما می گویم یک کار تازه کنیم و یک برنامه عملیاتی سه ساله بر مبنای منابع و مصارف که قابل پیاده شدن باشد انجام دهیم. کسانی که برنامه را می نویسند باید به منابع شهرداری توجه نمایند و بعد برنامه بنویسند.