نام این بن بست زیبا سیروان است - وبلاگ دانلود شریف

به گزارش وبلاگ دانلود شریف، قبلاً نامش شیروان بود و حالا سیروان است. سه نقطه ناقابل نامش را تغییر داده اما وضعیتش را نه. مردم سین سیروان را نشانه توسعه دانستند و به آن دل خوش کردند اما حالا شاید فکر می نمایند روزگارشان در این شهر زیبا ولی محروم سپری شده؛ شاید آنها هم باید مثل خیلی های دیگر کوله بار ببندند و مهاجر شهرهای دور و نزدیک شوند.

به گزارش وبلاگ دانلود شریف، روزنامه ایران نوشت: سیروان در استان ایلام زیباست، زیبا و مغموم. منظره دشت های سبز که آبادی های کوچک را در دل خود جای داده اند، از دور مثل یک تابلوی نقاشی است. نزدیک تر که بشوی اما دردها تازه رخ می نمایند و آنچه از دور نادیدنی است، آشکار می گردد.

احمد نوری، ساکن یکی از همان آبادی هاست؛ یکی از 60 روستای شهرستان سیروان؛ روستای حسن گاوداری که مثل باقی روستاهای شهرستان در بن بست جغرافیایی واقع شده است: ما در روستایمان قطعی مکرر برق داریم. اگر بادی بوزد یا بارانی ببارد، تلفن های ثابت قطع می شوند. خبری از اینترنت نیست و تلفن همراه خیلی ضعیف است. متأسفانه چند سالی است که بیشتر دانش آموزان روستای ما در مقطع راهنمایی و دبیرستان ترک تحصیل می نمایند و منتظرند اتفاق خوبی بیفتد تا شاید بتوانند مثل دیگر همسن و سالان خود درس بخوانند.

پاشه کرم بیگی، از دیگر اهالی روستا می گوید: خواسته مردمان این روستا ساخت پل ارتباطی برای تردد اهالی با دیگر روستاهای همجوار و دیگر مناطق استان است ولی مسئولان به خواسته آنها توجه نمی نمایند. مردمان این روستا در فصل بارش با مسائل عدیده ای روبه رو هستند و اگر مریض اورژانسی داشته باشند، هیچ امیدی برای نجاتش وجود ندارد. در این روستا مدرسه راهنمایی و دبیرستان وجود ندارد و دانش آموزان مجبورند در دیگر روستاهای همجوار و مرکز شهرستان تحصیل نمایند. نبود پل ارتباطی بخصوص در فصل بارش هم امنیت جانی آنها را تهدید می نماید.

حمید ویسی، دیگر روستانشین هم که معلوم است دل پری از این قضیه دارد، حرف هم ولایتی اش را ادامه می دهد: وقتی سیلاب جان دانش آموزان و مردم روستا را تهدید می نماید، آیا این بی توجهی مسئولان قابل توجیه است؟ آیا جان اهالی روستا به اندازه یک پل ارزش ندارد؟ تا الان بیشتر از 400 خانوار از اهالی این روستا به خاطر نبود امکانات به ایلام و دیگر شهرهای کشور مهاجرت نموده اند. اگر به مسائل ما توجه نگردد، روستایمان خالی از سکنه خواهد شد.

سرابکلان هم یکی دیگر از روستاهای شهرستان سیروان است؛ روستایی زیبا اما با همان مسائل مشابه. سید راهنمایی موسوی، یکی از اهالی روستا می گوید: روستای سرابکلان یکی از پرجمعیت ترین روستاهای شهرستان است که مسئولان به بهانه های مختلف نه طرح هادی را در آن اجرا نموده اند، نه حتی گازرسانی شده. مسئولان به بهانه جابه جایی روستا، هیچ گونه خدماتی در آن ارائه نمی نمایند و جوانان روستا به خاطر اینکه میراث فرهنگی استان برای ساخت و ساز مجوز نمی دهد، مجبورند زادگاه شان را ترک نمایند و راهی غربت شوند.

این روستا از تولیدنمایندگان اصلی برنج عنبربوست که آوازه آن همه جا هست ولی متأسفانه به بهانه جابه جایی روستا هیچ گونه خدماتی ارائه نمی گردد و هنوز تکلیف روستا معین نیست. انتظار داریم مسئولان استان به ادامه داستان تلخ جابجایی روستا سرانجام دهند و اجازه دهند که جوانان در این مکان آبا و اجدادی خود ساخت و ساز نمایند.

قنبری، یکی از ساکنان شهرستان سیروان می گوید: کشاورزی در این منطقه به علت مساعد بودن آب و هوا، وجود رودخانه های پرآب و خاک حاصلخیز می تواند نمونه باشد ولی مسئولان استان هیچ کمکی نمی نمایند. این شهرستان دارای قابلیت های زیادی از جمله کشت برنج عنبربو و شمشیری، باغات انار، زیتون، زعفران، انگور و مرکبات است که به علت نبود راه های ارتباطی مناسب، نمی توانند در بازارهای داخلی رقابت نمایند.

محمدکریم ولی زاده، یکی از فرهنگیان شهرستان سیروان هم در این باره این طور می گوید: امروزه در هیچ کجای جهان نقطه کوری از لحاظ ارتباطات وجود ندارد ولی در این منطقه اکثر روستاها و بعضی از نقاط مرکز شهرستان با مشکل آنتن دهی تلفن همراه روبرو هستند. از آنجایی که بعضی از نقاط مرکز شهرستان از جمله قسمت زمین شهری فاقد آن تن دهی تلفن همراه است، دیگر نمی گردد انتظار داشت روستاهای منطقه دارای این امکانات باشند. اینترنت در این منطقه پایین ترین سرعت را دارد و بعضی روستاها با این گونه ارتباطات بیگانه هستند. کمبود امکانات بهداشتی و درمانی هم از مسائل این شهرستان است. یک بیمارستان در مرکز شهرستان هست که همه باید به همان مراجعه نمایند. شغل بیشتر مردم سیروان کشاورزی و دامپروری است که امسال به دلیل بارش نزولات آسمانی بیشتر جداول و بندهای آب روستاها خراب شد و در صورت رسیدگی نکردن مسئولان، بحران جدی در زندگی مردم به وجود خواهد آمد. نبود امکانات ورزشی از جمله استخر، زمین چمن ورزشی و نبود فدراسیون های ورزشی برای شناسایی استعدادهای ورزشی هم از دیگر مسائل این خطه است.

بیمارستان مرکز شهرستان سیروان امکانات مناسبی ندارد. ظاهرش بیشتر شبیه یک درمانگاه عمومی است و اگر مریضی به این بیمارستان مراجعه کند تنها کاری که از دست پرسنل برمی آید اعزام به ایلام با آمبولانس است که آن هم هزینه زیادی برای مراجعه نمایندگان دارد. علاوه بر این حتی یک پزشک متخصص در این منطقه وجود ندارد و تنها داروخانه آن جوابگوی تأمین داروهای مورد احتیاج اهالی این شهرستان نیست. تازه این در صورتی است که مراجعه نمایندگان بتوانند سالم به بیمارستان برسند چراکه اهالی منطقه جاده های این دیار را جاده مرگ نامیده اند.

مجتبی پنجعلی زاده، عضو شورای شهر لومار، حقوقدان و مدرس دانشگاه می گوید: شهرستان سیروان در طول چند سال اخیر با توجه به اینکه در جهت توسعه پایدار خود با مسائلی روبرو شده و به علت نبود تناسب و توزیع امکانات و نبود اشتغال در زمین های کشاورزی، صنعتی و خدماتی و اداری، شاهد مهاجرت گسترده است.

پرداختن به مقوله توسعه، اشتغال و درآمد در این شهرستان، وابسته به جاده های ارتباطی است. جاده قاضی خان این شهرستان که جاده حرم تا حرم شهر است نقش کلیدی در کوتاه کردن جهت مرکز کشور و عتبات دارد. جاده قاضی خان به بدره و اتصال آن به وسیله کوه چرمین به حمیل یکی از نقاط مؤثر در حمل و نقل جاده ای است که ضمن حذف نقاط صعب العبور و حادثه خیز از جهت کرمانشاه به خوزستان، این فاصله را بیش از 180 کیلومتر کوتاه تر می نماید. مردم این شهرستان به وسیله مسئولان استانی پیگیر رفع مسائل جاده هستند. جاده ای که سال هاست به صورت نیمه کاره مانده است. راه های دسترسی این منطقه و مشکل واریانت سرتنگ و ادامه جاده لومار به ایلام و تعریض آن احتیاجمند توجه جدی مسئولان شهرستان واستان است.

پنجعلی زاده با اشاره به اینکه اگر طرح پمپاژ دشت های سیروان به اتمام برسد بیکاری در این منطقه ریشه کن می گردد، ادامه می دهد: پمپاژ دشت سیروان درحال حاضر تعطیل شده و این دشت وسیع احتیاج به حمایت و تخصیص اعتبارات استانی و کشوری دارد. امیدواریم دراین زمینه به کشاورزان توجه گردد. تخصیص اعتبار عمرانی شهر لومار و تخصیص قیر رایگان یا سهمیه آن در حد لازم تنها راه چاره برون رفت از مسائل اساسی شهری مردم و جلب رضایت آنان است. نبود ورزشگاه ورزشی و جایگاهی برای اجرای مسابقات لیگ دسته اول شهرستان هم آرزوی دیرینه جوانان این منطقه است.

جواد رحیمی مقدم، فرماندار شهرستان سیروان هم در گفت و گو با ایران این طور می گوید: کیفیت آنتن دهی و اینترنت روستاهای این شهرستان با نصب 5 دکل مخابراتی تا سرانجام امسال ارتقا می یابد. زیرساخت های مخابراتی این شهرستان قدیمی است و از گذشته با ضعف و کمبود روبرو بوده و مسائل این حوزه مربوط به زمانی است که سیروان به شهرستان ارتقا پیدا ننموده بود. اما حالا خوشبختانه درحال رفع شدن است و باید توجه داشت توسعه مخابراتی و اینترنتی به لحاظ فنی و کمی و کیفی زمان بر است. ارتقای اینترنت و تلفن 43 روستای این شهرستان جزو مصوبات سفر استاندار ایلام است که عمده آنها درحال انجام و تکمیل است و تا سرانجام سال به سطح پوشش کامل نزدیک خواهد شد.

فرماندار سیروان همچنین با اشاره به اینکه تعریض محور لومار به سه راهی کارزان یکی از مصوبات سفر شهرستانی استاندار ایلام است که برای اجرای آن 31 میلیارد ریال اعتبار در نظر گرفته شده است، می گوید: تاکنون 15 کیلومتر از این جهت به بهره برداری رسیده، ضمن اینکه نقاط حادثه خیز جهت حذف یا اصلاح شده است و مابقی هم در دست اقدام است.

عنوان جاده های مرگ برای راه های ارتباطی این شهرستان به هیچ عنوان صحت ندارد، چون آمار سوانح و تصادفات جرحی و فوتی خیلی کم است و معرفی کردن جاده های شهرستان با این عنوان به منافع مردم ضربه وارد می نماید و باعث فرار سرمایه گذاران می گردد. درحال حاضر مهم ترین مانع در توسعه کمی و کیفی راه های شهرستان کمبود اعتبار است و با توجه به اینکه زیرساخت راه های این منطقه قدیمی است و جوابگوی احتیاجهای جدید نیست کوشش می گردد برنامه های مختلفی برای توسعه راه ها اجرا گردد.

اما چرا محورهای ارتباطی شهرستان بدون شانه خاکی و در بعضی از روستاها فاقد هرگونه استاندارد است؟ فرماندار سیروان در پاسخ به این سوال می گوید: در جاده های روستایی شهرستان با توجه به محدودیت های دسترسی بعضاً این رخ داده و استانداردهای لازم رعایت نشده و قرارگیری جاده های روستایی در کنار زمین های کشاورزی باعث ایجاد محدودیت های عرفی و مالکیتی شده است. در صورت همکاری مردم و کشاورزان امکان ایجاد شانه خاکی برای جاده های روستایی امکانپذیر است و با همکاری دهیاری ها در سریع ترین زمان ممکن انجام خواهد شد.

حالا سیروانی ها یا همان شیروانی های قدیم، چشم دوخته اند به روزگار سپری شده دیاری که یا باید از آن دل برید و یا منتظر بود تا شاید بخت یارش گردد و از بن بست بیرون بیاید. تابلوی نقاشی زیبای قدیمی که مرمت می خواهد تا دوباره رخ نمایی کند.