هورمونی که هنگام ورزش ترشح می گردد، منجر به کند شدن روند بیماری پارکینسون در موش ها می گردد - وبلاگ دانلود شریف

به گزارش وبلاگ دانلود شریف، هورمونی که در طول ورزش به وسیله ماهیچه ها ترشح می گردد، سطح پروتئین سمی مرتبط با بیماری پارکینسون را کاهش می دهد. مطالعات امیدوارکننده روی حیوانات نشان داده که که می توان درمان های آینده را بر اساس روشی که این هورمون سلامت مغز را بهبود می بخشد، توسعه داد.

در سال 2012، تیمی از محققان دانشکده پزشکی هاروارد یک مطالعه مهم را منتشر کردند که در آن گزارشی از کشف هورمون تازهی منتشر شد که به وسیله عضلات در حین ورزش آزاد می گردد. محققان نام این هورمون را ایریسین irisin گذاشتند.

به مدت چندین سال جامعه علمی آنالیز کرد که آیا ایریسین که در ابتدا در موش ها شناسایی شده بود، واقعاً در انسان وجود دارد یا خیر. در سال 2015، این اختلاف نظر در نهایت حل شد، با تحقیقات تازه تأیید کرد که ایریسین واقعی است و به وسیله عضلات اسکلتی در انسان هم در حین ورزش ترشح می گردد. البته، این یافته منجر به بحث تازهی در خصوص تأثیرات این هورمون بر سلامت انسان شد.

سرنخ های جالبی در خصوص اثرات آیریزین بر مغز زود به دست آمد، زیرا مطالعات نشان داده این هورمون می تواند از سد خونی مغزی عبور کند و به طور بالقوه اثرات مفیدی را در هیپوکامپ ایجاد کند. یک مطالعه موش در سال 2019 نشان داد که افزایش سطح ایریسین در جیوانات دچار آلزایمر باعث بهبود شکل پذیری مغز و حافظه می گردد.

بروس اسپیگلمن با تد داوسون، محقق بیماری های عصبی، سپس به این فکر افتادند که آیا ایریسین می تواند نقش خاصی در بهبود علائم پارکینسون داشته باشد.

در چندین آزمایش روی موش، تحقیقات تازه نشان داد که ایریسین می تواند از تخریب نورون های دوپامین مرتبط با بیماری پارکینسون جلوگیری کند. این مطالعه بعلاوه نشان داد که ایریسین تجمع آلفا سینوکلئین را کاهش می دهد، پروتئین هایی که در کنار هم قرار می گیرند و منجر به تخریب عصبی پارکینسون می شوند.

یکی از یافته های جالب در این مطالعه این است که درمان با آیریسین می تواند اثرات پارکینسون را معکوس کند. یک آزمایش حیوانی خاص نشانه های امیدوارکننده ای را ارائه داد که نشان می دهد ایریسین می تواند بعضی از جنبه های بیماری را معکوس کند، اما محققان هنوز می گویند برای نتیجه گیری قطعی احتیاج به آزمایش های بیشتری است.

درک بهتر این که چگونه ایریسین می تواند آبشار رویداد های به زوال برنده یا دژنراتیو که منجر به پارکینسون می گردد را مختل کند، ممکن است به محققان در فراوری پروتئین یا ژن درمانی خاص یاری کند. با این حال، در کوتاه مدت، این یافته ها سرنخ های قوی در خصوص اینکه چگونه ورزش می تواند به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مفید باشد، ارائه می نماید.

مطالعه تازه در مجله PNAS منتشر شده است.

منبع: پزشکی جان هاپکینز